جنگ با خود یا "چطور انسان یادش رفت که انسان است؟"

پزشکان از یک بیماری به نام دوقطبی» سخن میگویند. تا حالا فکر کرده اید که چیست دو قطبی و چگونه به وجود می آید؟

به نظرم صرف داشتن دو شخصیت، بیماری محسوب نمی‌شود که اگر اینطور بود همه مریض بودیم.

کیست که تقابل خیر و شر را در وجودش منکر شود جز آنکه یک کدام، آنچنان بر دیگری غلبه کرده که صدایی از مقابلش شنیده نمی‌شود.

بیماری آن زمانی شروع می‌شود که یادت می‌رود هردوطرف خودت هستی. غافلی یا نمی‌خواهی بپذیری، همانطور که خیر بخشی از تمایلات تو را جهت می‌دهد، شر نیز بخش جدانشدنی توست.

قبولش نمی‌کنی، یک بخشت را انتخاب می‌کنی که تماما آن باشی و بخش دیگر را دشمن و مزاحم می‌پنداری. دشمنی که جنگیدن با او نهایتش مرگ است. هر پیروزی شکستی است که تورا ضعیف تر می‌کند. چه کسی با خوردن جسم خود، قوی تر خواهد شد؟ به این راه ادامه بده و به مرگ سلام کن. مرگی که خودکشی اش می‌نامند. و چه بد عاقبتی است خودکشی.

پایان اولین صفحه از

صفحات واگیردار کرونایی